سلام ،در ادامه ی پست قبلی(??)  یادآوری 

مهمونی که شهدای غواص ، توی سالگرد شهادت فرمانده شون برپا کردن

از همه دعوت کردن ، عصر روز پنجشنبه از ساعت 30/17 توی گلزار بهشت امام رضا علیه السلام ،

حاج صادق آهنگران و حاج رحیم چهره خند ، میخوان اون فضاهای شب عملیات رو برامون تداعی کنن

شهدا،زنده اند

فرصتی طلایی و استثنایی

محفل نورانی از نور مهتاب خین 

شهدا میخوان خودمون باشیم  و خدا 

آخه آقا جلیل ،همه ی گردان رو جمع کرده ، چه اونایی که پیش خودشن ، و چه اونایی که تو زمین موندن 

بازمونده ها ، مجروحا ، جانبازا ................

حتی ،جوونایی که توی گردان یاسین نبودن  ، ولی آقا جلیل و دوستاشو میشناسن

همه هستن

پدر مادرا ی شهدا  ، فرزندان شهدا ....

نمیدونم بازمونده های جنگ چه حالی دارن

جوونایی که وقتی قصه های شهدا رو میشنون به چه چیزایی فکر میکنن

خانواده های دلسوخته ،چی زیر لباشون زمزمه میکنن

 بیاد شبهای عملیات

میخوایم بریم به ساحل نهر خین ......

زیر نور مهتاب ، کنار شهدا ، با اونا نجوا کنیم

با خودمون فکر کنیم

 کسی سخنران نیست

قراره ، شهدا  بگن ، ما فقط گوش بدیم ، آره  ، صدای شهدا ،گوشه ی دل همه مون هست

اومدیم باهاشون حرف بزنیم ، ازشون عذر بخوایم ، بخاطر همه چیز .....

اگه تا الان باهاشون قهر بودیم و دیرتر خبر میگرفتیم و یا خدای نکرده فراموششون کرده بودیم

تجدید پیمان کنیم... عهد ببندیم

از هیاهوی شهر فاصله گرفتیم ، قفس تن رو برداشتیم ، آوردیم توی باغ ارواح نورانی شهدا ، تا چشمامون

ستاره ها رو ببینه ، راه رو گم نکنیم ، از آسمون و  سفر بی بازگشت غافل نشیم  

اومدیم با اصل خودمون آشتی کنیم ، با شهدا خلوت کنیم 

شاید دیگه چنین فرصتی پیش نیاد

بعضیا قبل نماز مغرب که جلسه تموم میشه میرن ...

اونایی که بیشتر کار دارن ، سمج ترن ،نماز رو وایمیستن ،بعدش دیگه معلوم نیست کجا میرن ،

مثل همون شهدای غواص که توی تاریکی جبهه ، از انظار گم میشدن ،به یه خلوتی میرن ،نمیدونم تا حالا شب توی گلزار بودید

هر چی به شهدا دادن ، توی همون خلوتا بوده

راستی ای دوستان من کیستم                           من روزی با شهیدان زیستم

هیچ میدانید چرا بی حاصلیم                               چون که از یاد شهیدان غافلیم