شاید با خود بگید باز چرا از آوینی ! مگه توی پست قبلی نگفته بود

اما بایدبگم شخص آوینی موضوعیت نداره ،خط آوینی ، موانع سر راه او،باید برای امروز و آینده بیشتر شناخته بشه

آوینی ، از دل میدانهای پر خطر ، معبری به آسمانها زد و ستاره ها را نشانمان داد، تا راه را گم نکنیم

راهی که تا آخر تاریخ امتداد دارد،کل یوم عاشورا و آنهایی که از اول بعثت انبیاء مزاحم بودند و هستندوخواهند بود

راه را بشناسید ...

خلاصه گزارش ارسالی از خط مقدم میدان مبارزه ، مبارزه ای که همچنان باقیست ...

آقای نادر طالب زاده :

 من هیچ‌وقت نفهمیدم که چرا تلویزیون صدای سید مرتضی را از روی این فیلم مستند " خنجر و شقایق"برداشت

و بخش‌های بسیاری از آن را سانسور کرد؟

در زمان حیات سید مرتضی -چه در زمان جنگ و چه بعد از آن- هیچ‌گاه، هیچ یک از گروه‌های تلویزیونی با او

مصاحبه نکردند.

در حالی که کار برجسته‌ی او را در زمان جنگ همه‌ی مدیران و مسئولان دیده بودنداما حتی یک مصاحبه‌ی

تلویزیونی با او انجام نشد تا مردم متوجه شوند که آوینی کیست و این یک فاجعه است.

حتما باید خداوند کسی را شهید کند تا شناخته شود؟

حاج سعید آقا قاسمی :

در اهمیت مجموعه روایت فتح

آوینی می‌دانست که زمانی همه برای یک فریم عکس و یک لحظه تصویر از جبهه و جنگ له‌له می‌زنند و حتی

ممکن است که تاریخ را عده‌ای اشتباه بنویسند. برای همین او به ثبت تصویری جبهه و جنگ پرداخت؛ چرا که به

خوبی می‌دانست در آینده عده‌ای به حرف امام (ره) گوش نمی‌دهند و برخلاف آن‌که امام گفته بود بخش‌هایی از

زمین‌های سوخته‌ی جنگ را برای آیندگان نگه دارید، آنها گوش به این حرف ندادند.

سید مرتضی حاضر نبود دروغ بگوید.

الان فیلم‌سازها اگر بخواهند مستندی از آن روزها بسازند به بهانه‌ی نداشتن وقت کافی، به جای رفتن به مناطق

عملیاتی، راهی شهرک سینمایی دفاع مقدس می‌شوند و در آنجا با فضاسازی سعی می‌کنند آن روزها را برای

مخاطب تداعی کنند. اما سید زیر بار اینها نمی‌رفت. باید در منطقه‌ی عملیاتی و لوکیشن واقعی فیلم می‌گرفت.

در خود قتلگاه.

باید که عمر قرن‌هایی سر بیاید/ تا مثل یک آوینی دیگر بیاید.

آقا سید مرتضی، هر جا که جنگ می‌شد -حضور داشتی ، در افغانستان، عراق، پاکستان و تاجیکستان- اگر امروز

بودی ، با دیدن حوادث بحرین، یمن و مصر چه می کردی؟

دغدغه‌ی گروه‌های فیلمبرداری امروز کجا و دغدغه‌های آوینی کجا!

آقا سید!

اگر تو بودی تحمل نمی‌کردی! بعداز فتنه لااقل دو تا مستند می‌ساختی تا فرزند من متوجه شود که از کجا ضربه

خورده! بفهمد که برای این فتنه 20 سال برنامه‌ریزی شده بود!

اگر تو بودی دو تا مستند کار می‌کردی تا فرزند من بفهمد که در این 16 سال چه بلایی بر سر او در دانشگاه آزاد

اسلامی آوردند.

سید! حسب ظاهر کار به دست حزب‌اللهی‌هاست اما درواقع آنها سوار کار نیستند.

اگر تو امروز بودی قطعاً دغدغه‌ات دغدغه‌ی ما نبود. تو به هنگام شهادت روی برانکارد، مدام استغاثه می‌کردی

 و نام مادرت فاطمه را صدا می‌زدی. ناگهان سه بار روی همان برانکارد گفتی

"اللهم اجعل مماتی فی سبیل الله"،

تو حسرت خوب مردن را داشتی! و در نوشته هایت گفته ای ‌:

راستی برای مرگ آماده‌ای؟

اگر الان ملک الموت سر رسد و تو را به عالم باقی فراخواند هر چند با شهادت، آماده‌ای؟ دیدم که نه!

شهوت زیستن مرا به خاک بسته است، چنگ در خاک زده و ریشه دوانده است و می دانستم که شهدا را پیش از

این که مرگشان سررسد، دعوت می کنند و آنان لبیک می‌گویند و تا چنین نشود، اجل سر نمی‌رسد.

آقای حداد عادل

آوینی ?? سال پیش حرف‌هایی زد که هنوز جسارت بیان صریح آنها را نداریم

در 18 سالی که از شهادت این هنرمند گذشت، این نخستین بار است که من در ارتباط با او صحبت می‌کنم، چرا

که شناخت من نسبت به ایشان دورادور بوده و خیلی با ایشان کار نکرده و حشر و نشر نداشتم.

وقتی که «روایت فتح» را می‌دیدم، که در آن زمان در ارتباط با جبهه و جنگ ساخته می‌شد.اگر کسی چشمش

هم به تلویزیون نبود با شنیدن این صدا حال و هوای جبهه را در ذهن تداعی کند.

هنوز مدعی نیستم که آوینی را می‌شناسم و خود معترفم که او را نمی‌شناسم.

در روزگاری که آن‌قدر جبهه و جنگ حواس‌ها را پرت کرده بود که کسی حواسش به این حرف‌ها نبود، این توجه

شهید آوینی به بحث ثبت تصویری جنگ، اهمیت بسیار زیادی داشت و هنر مهم و بزرگ او این بود که به خوبی

فهمیده بود

در واقع در شخصیت آوینی نوعی عرفان و اخلاق در هم آمیخته وجود داشت

برای ساخت فیلم‌هایش به دل جبهه و وسط خون و آتش رفت.

امروز دولت‌های غربی با این سازمان‌های عجیب و پر زرق و برقی که مدعی مبارزه با خشونت و تروریسم هستند،

در برابر کشورهای مسلمان چه می‌ کنند؟ مردمی که با الهام از انقلاب ما بپا خاسته‌اند و شهید می‌دهند. اکنون

چندین ماه است که این نهضت‌ها شروع شده‌اند اما آیا در تمام این مدت و در تمام این کشورها یک نفر مانند ندا

آقاسلطان وجود نداشته است؟!

ما که نفهمیدیم او چگونه کشته شد، اما ببینید اکنون چگونه در دنیا بر سر این موضوع سر و صدا راه انداخته‌اند. از

میان این همه آدم که در این کشورها کشته شده‌اند آیا واقعا یک نفر نبود که به قول آنها مانند ندا آقاسلطان مظلوم

کشته شده باشد؟ پس داستان چیست؟

این موضوعی است که باید جوان دانشگاهی امروز ما به آن توجه داشته باشد.

امروزه با این مشخصات درک غرب و اهداف آن بسیار آسان‌تر از 50 سال پیش است، اما باز هم جای تعجب دارد که

هنوز عده‌ای متوجه این موضوع نیستند.